Bellek çok garip bir şey. Gerçekten içinde bulunduğum, gördüğüm sırada neredeyse o manzaraya hiç dikkat etmemiştim. Beni etkilemekten çok uzaktı, bu yüzden, on sekiz yıl sonra, en ince ayrıntısına dek anımsayacağımı düşünemezdim. Doğrusunu söylemek gerekirse, o yıllarda manzaralar beni pek ilgilendirmiyordu zaten. Kendimden ve o sırada yanımda yürüyen kızdan başka bir şey düşündüğüm yoktu. Bizi düşünüyordum ve sonra yine kendimi. Gördüğüm, hissetiğim ya da düşündüğüm her şeyin bumerang gibi dönüp dolaşıp bana döndüğü yaştaydım. En kötüsü aşıktım da. Ve bu aşk karmaşa doluydu. Bu yüzden manzara aklımdaki en son şeydi.
·
99 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.