kanadım gün batımından beridir
en ırak yıldıza uzanan zincir
titrerim sordukça en son kim kalan
elemin gözyaşı bir damlada ben başıboş yeryüzü bomboş umudun
gelecek yok hayalindir tükenen
bir ışık bir sesle küllen ey kalan
o kırık aynada bir silik şekil
koca bir hiç dilenci artık fikir.
kalemin yazdığı efsanevi kıtlık.
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.