Işığı aç! Işığı aç!
Rüyamda bağırdım sık sık:
Oda çöktü.
Çek odayı suratımdan ve de böğrümden.
Kaldırmalısın onu, yukarıya kaldırmalısın,
onu yine yıldızlara uzatmalısın;
böyle yaşayamam ben, gökyüzüyle üstümde. Ama seninle mi konuştum ben, anne?
Yoksa kiminle?
Kımdır ardındaki?
Kim var perdenin ardında?
— Kış mı ki?
Anne: fırtına mı? Anne: gece mi? Söyle!
Yoksa: gün mü?... Gün!
Bensiz! Nasıl gün olabilir bensiz?
yokluğum dikkat çekmiyor mu hiçbir yerde?
Aramıyor mu kimse beni?
Biz salt unutulduk mu ki?
·
79 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.