NİHAN’A SÖYLEYECEKLERİM
Şimdiki gibi kunt, yapışkan değil, hafif ve akışkan birşeydi hayat. Benden tutamayacağım sözler almaya, orama burama zamklar, tutkallar, bulamaya kalkmazdı. Sanki kâinatla aramda karşılıklı birbirimize üzmeyeceğimize dair görünmez bir mukavele vardı. Hoş bir hafifliği vardı günlerin. İşlerin, insanların, ilişkilerin. Eve omuzlarım çökmüş, üstümden tırlar geçmiş gibi dönmezdim. Mutlu olup olmadığımı düşünmeye lüzum duymayacak denli mutlu biriydim. Şimdiyse…. Eskiden dediğim o zamanla şimdiki zaman arasında artık ne olduysa, bazı kararlar alması, rüzgârı kırbaç gibi yüzünde şaklatması gerek bir sefilim.
Sayfa 173Kitabı okudu
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.