Gönderi

13.gün
Sevgili günlük, Bu yıl da maalesef ücretli öğretmenlik ile yola devam ediyoruz, bu sistemin son derece yanlış olduğunu biliyorum ama ben başvurmasam benim yerime öğretmenlik ile alakasız bile olsa birini bulacaklar, benim de vakit doldurmaya evden uzaklaşmaya ihtiyacım oluyor. Sahi nedir bu duygu insan belli bir yaşa ulaştığında neden kendi evinden uzaklaşmak istiyor? Neden yabancılaşıyoruz doğum yerimize? Ayrıca yanlız kalmayı neden bu kadar istiyorum, kimseye dokunmadan ne kadar sürdürülebilir bir hayat? Bu hisler geçici midir? Umarım geçicidir ki bir insan böyle olmamalı diye düşünüyorum, hayatın her safhasında insanlar tanıyacağız kendi kendimize ne kadar yetebiliriz ki demi? Bir de şu ara sevgi mi önemli yoksa gurur mu ? Sorusunun cevabını arayanlardanım. İnsan karşısında ne kadar gururdan feragat edebiliriz ki? Ben edemiyorum. Peki ya ettirdiklerim... Yine gururdan vazgeçireceğim onu biliyorum,nerden bildiğimi bilmem ama...
·
50 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.