Yaşamımın iki büyük dönüm noktası, babamın beni Oxford'a, toplumun da hapse göndermesi olmuştur. Başıma gelebilecek en iyi şeydi demeyeceğim, çünkü bu ifade kendime karşı aşırı bir şiddet içeriyor. Şunu söylemeyi ya da başkalarının hakkımda şunu söylemesini yeğlerim. Çağımın o kadar tipik bir ürünüydüm ki, sapkınlığımla ve bu sapkınlığım uğruna, hayatımın iyi yanlarını kötülüğe, kötü yanlarını da iyiliğe donüştürdüm. Ne var ki, benim ya da başkalarının söylediği şeylerin pek önemi yok. Önemli olan, eğer geri kalan sayılı günlerimi sakat, bozuk, eksik biri olarak geçirmek istemiyorsam yapmam gereken şey, bana yapı- lanların hepsini kişiliğimde eritmek, kişiliğimin bir parçası haline getirmek, yakınmadan, korkmadan, çekinmeden kabullenmek. Kötülüklerin en büyüğü sığlıktır.
Sayfa 99Kitabı okudu
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.