Karşılaştırmalı İnceleme
Burada galiba ilk kez sadece dinleyerek tecrübe ettiğim bir kitabı yazacağım. Normalde tamamını okumadan pek yazmam. Ama bu, öyle muhteşem bir kitap ki, kayıtlarımda olsun mutlaka istiyorum. Zaten biter bitmez hemen basılısını da aldım. Zamanı gelince okuyacağım.
Suat Derviş , kıymeti bilinmemiş cumhuriyet dönemi kadın yazarlarından. En bilinen eseri 
Fosforlu Cevriye . Son zamanlarda karşıma birkaç farklı yerde ismi çıksa da, öncesinde zihnimi yokladığımda böyle birinin varlığından bile haberim olmadığını üzülerek fark ettim. Meğer ne büyük kayıpmış! Böyle düşünmemde, kitabın sonunda yer alan kısa Suat Derviş biyografisinin de etkisi olduğunu söylemeliyim.
Seneler önce bir film izlemiştim, Anlat İstanbul. Filmin hikayesini anlatma biçimi beni çok etkilemişti. Hikayeleri unutsam da filmden ne kadar etkilendiğimi ve filmin adını hiç unutmadım. Birkaç sene sonrasında ise bana kurgu şekliyle filmi hatırlatan bir kitap okudum: 
İstanbullular . 
Buket Uzuner imzalı bu kitaptan da tıpkı Anlat İstanbul gibi çok etkilenmiş, hatta kitabı sevdiklerime hediye etmiştim. (Çok sevdiysem genellikle böyle yaparım) Bu kitap da, Anlat İstanbul filmindeki yöntemle anlatıyordu hikayelerini.
İşte şimdi, aradan belki 10 yıldan daha fazla zaman geçtikten sonra, bu kitap ve filmin tabir-i caizse ağa babası, hepsinin de kraliçesi olan İstanbul’un Bir Gecesi ile tanıştım ve vuruldum! Suat Derviş’in öyle büyülü bir edebi üslubu var ki, alıp götürüyor insanı… Bir de Tilbe Saran’ın muhteşem seslendirmesiyle tecrübe edince kitabı… İnanılmaz bir deneyim oldu!
İstanbul’un Bir Gecesi, adı üstünde, İstanbul’da bir gecelik zaman diliminde, kimi zaman tanıdık, kimi zaman yakından tanıdık, kimi zaman da sadece anlık, birbirlerine bir biçimde dokunan insanların paralel zamanda geçen öykülerini anlatıyor. İstanbullular’ın aksine, kitabın merkezinde bir aşk yok. Baskın olan bu hikayede İstanbul gibi hissediliyor ilk başta ama; aslında İstanbul’un arka sokakları, sosyetesi, köprü altları ve kenar mahalle esnafıyla sosyolojik ve belki de psikolojik çözümlemeler, sorgulamalar ve aynalamalar okuyoruz.
Karakter sayısı ve karakterler arası direkt tanışıklık yine İstanbullular’ın aksine daha az. Öte yandan karakter derinliği inanılmaz… Karakter sayısı ve hikaye örgüsü yerine karakter derinliği üzerinde daha çok çalışılmış/düşünülmüş sanki. Her bir karakterin bireysel derinliği öyle muazzam ki, canlanıp vücut buluyor her biri sanki! Tüm o acıları, hırsları, hayal kırıklıklarını ve çaresizlikleri içinde hissediyor insan!
Üslubuyla, konusuyla, dikkat çektiği, mercek altına aldığı konularla ve hatta sesli kitabında seslendirmesiyle mest etti beni İstanbul’un Bir Gecesi. Son zamanlarda tecrübe ettiğim, edebi kalitesi en yüksek, en keyif aldığım kitaplardan oldu. Ve Suat Derviş kitapları almaya başladım kütüphaneme. Elimin altında olsun ve daha çok okuyabileyim kendisini diye.
dondurmakutusu.wordpress.com/2023/06/24/ista...
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.