Farrow Ailesi, yaşayan en zengin ailelerden biridir. Ama talihsizlik peşlerindedir ve evin hanımı Rima’nın sıklıkla düzenlemeyi çok sevdiği şaşaalı balolardan birinde, küçük kızları Signa hariç, hepsi ölür. Çok büyük bir mirasın tek varisi olan bebek Signa, yıllarca koruyucu aileler arasında gezinir durur. Koruyucu aileleri ise garip bir şekilde lanetli gibidir. Her seferinde ömürleri fazla uzun olmaz. Koruyucu ailelerinin üst üste yaşadığı bu talihsizlikler nedeniyle, Signa’nın uğursuz, cadı ya da ölümcül olduğu söylentileri yayılır. En nihayetinde, on dokuz yaşına geldiğinde son vasisi Magda teyzesi de diğer ailelerin kaderini paylaşıp ölünce, yakın akrabası olan Hawthorne ailesinin evi Thorne Glove’a gelir Signa. Burada da ölümün kasveti peşini bırakmaz Signa’nın. Evin hanımı Lilliana ölmüş, kızı Blythe annesiyle aynı hastalığa yakalanmış, baba Elijah karısının ölümünü atlatamayıp kendini içki ve evinde verdiği fazla cüretkar partilere verip oğlu Percy ve kardeşi Byron’la arasını bozmuştur. Bu kadar sorunları olan bir ortamda, yine de reddedilmeyen, dıslanmayan Signa, İlk kez bir koruyucu aileye karşı yakınlık hisseder ve Hawthorne ailesi için savaşmaya karar verir. Çözülecek kendi gizemlerine Thorne Grove’un gizemleri de eklenir böylece. Öncelikle oldukça farklı ve etkileyici bir konuyu ele almış yazar. Ben konuyu çok beğendim. Kitabın erkek kahramanı hakikaten sıradışıydı ki, ondan da oldukça etkilendim. Özellikle Thorne Grove’la ilgili gizemin araştırıldığı ve çözümlendiği bölümleri, kitabın başını ve sonunu da merakla okudum. Ama, orta kısımları pek sarmadı. Bunun nedeni de bence olayların akış hızı ve kitabın belli bölümlerindeki anlatım bozukluklarının anlamayı zorlaştırmasıydı. Oysa ki kitabın akıcı bir dili vardı gördüğüm kadarıyla. Bir de diğer bölümlerde olay akış hızı genellikle tam dozunda olmasına rağmen, Signa’nın esas oğlanla ilişkisi fazla hızlı, hatta çok hızlı ilerledi. Bu kısımlarda bir kaç kez okumama rağmen her seferinde dikkatim oldukça dağıldı ve romantizm de çok çekmedi beni. Tempo olarak çok daha güzel işlenebilirdi kanımca. Çünkü kitabı en ilginç kılan özelliklerden biri bu ilişkiydi bana göre. Beğendiğim kısımlar da vardı elbette. En çok sonlara doğru öğrendiğimiz birkaç ters köşeyi ve en sondaki sürprizi beğendim. Ve sonraki kitabı merak etmeme neden olacak şekilde bitti kitap. Orta karar sevsem de hikayenin nasıl bir sonla bağlanacağını merak ettiğim için ikinci kitabı da okuyacağım. Sonuç olarak, içeriğindeki ölüm, zehirlenme, cinayet ve aşk temalarından dolayı, rahatsız edici olaylar ve yakınlaşma sahneleri içerdiği için 18 yaş üstüne uygun olan bu kitaba, konusu ilginizi çektiyse ve fantastik kitap seviyorsanız şans verebilirsiniz diyor, herkese keyifli okumalar diliyorum. Kitaplarla kalın. “Ölüm, hareket eden gölgelerden başka bir şey degildi. Ama, Ölüm’ün görülmesi gerekmiyordu, hissedilmesi gerekiyordu. Göğüste hissedilen bir ağırlıktı ya da çok sıkı bağlanmış bir yaka. Soğuk, ölümcül sulara dalmak gibiydi. Ölüm boğucuydu ve buz gibiydi.” “Toplumun bize yumuşak, donuk ve uysal olmayı nasıl öğrettiğini biliyorum ama sen bunlardan hiçbiri olmayacaksın, anlıyor musun? Sevdiğin yönlerini başkaları rahat edecek diye değiştirme. Kendini başka birinin bizim için belirlediği standartlara uymak için şekillendirmeye de çalışma… Signa kutuya daha sıkı kavradı, kelimeleri ezberlemeye çalıştı çünkü hissettiği şeyler tam olarak bunlardı korktuğu her şey … “Çok yorucu,” dedi Signa kucağına doğru bakarken, “olmadığın biriymiş gibi davranmak.”