Her şey olurdu da bu olmazdı. Obada kızlar, yalnız sevdaya gönüle giderdi. Bir can için, para pul için kızlara, onların gönüllerine karışılmazdı. İnsan soyu bu kadar yozlaşamaz, aşağılaşamaz, küçülemezdi. Kızı kandırmak için Halili öldü göstermişler, kanlı gömleğini getirip obanın önüne atmışlardı. Her şey, her şey yok oluyor, tükeniyor, bitiyordu. Çok şey gördüm, çok aşağılık durumlarda bulundum. Ezdiler, aşağıladılar, karakollarda sakalımdan tutup sürüdüler, dayak attılar, bu benim elimde değildi, yüzüme tükürdüler, bu benim elimde değildi... Eller aşiret, aşiretler oba, obalar yok oluyor. Töreler kalmadı. Yedi direkli çadırlar üç direğe, sonra iki, sonra tek, sonra da... Her şey eskidi, her şey bitti...
Sayfa 123 - Adam YayınlarıKitabı okudu
·
252 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.