Franz Kafka ile yaşadığı, konuştuğu, hatıralarını, onun ölümüne kadar ( 3 Haziran 1924) devam ettirmiş. Konuşmaları sanattan, edebiyattan, siyasete ve dine kadar geniş bir sahaya yayılıyor. Eser 111 sahife ama muhtevası 111 sahifeyi rahatlıkla aşacak derinlik ve genişliğe sahip. Yalnız tercüme (A. Turan Oflazoğlu) berbat. Midem bulana bulana, tahammülümün sınırlarını zorlayarak o berbat uydurukçayı okudum. Alıntılarımı uydurukçadan Türkçeye çevirerek yapacağım. Benim için en calib-i dikkat bilgi Kafka'nın inançlı bir yahudi ve Siyonizmi benimsemiş bir entelektüel oluşuydu. Gustav Janaoch, Kafka'yı şöyle tanıtmış: "Franz Kafka, tartışmalı mevzuları tek bir sözle bile birden aydınlatabilirdi. Ama hiçbir zaman çok bilmiş, hattâ nüktedan görünmeye çalışmazdı. Ne söylese, onun ağzında, sade, kendiliğinden anlaşılır ve tabiî olurdu .[...] Dinleyeni etkileyen, Kafka'nın bütün şahsiyeti idi. Öyle sessiz ve durgundu ki, diri pırıl pırıl gözleri vardı; konuşmalarımızda müzikten ya da kendi edebiyat çalışmalarından söz açacak olursam, -elinde olmadan hicap duyarken- gözleri kırpışmaya başlardı. "Müzik benim için daha çok deniz gibi" demişti bir gün. Alt ediyor, hayranlığa salıyor beni, ama öyle korkuyor, öyle korkunç ürküyorum ki sonsuzluktan... (sh 79) Konuşmayı okumanızı tavsiye ederim, genişliğine ve derinliğine bir entelektüel- sanatçı ve yazar ile tanışırsınız ve hiç de pişman olmazsınız... Keyifli okumalar...
