Biliyorsun... çiçeğim... ondan ben sorumluyum! Öyle güçsüz, öyle saf ki! Tehlikelere karşı kendisini koruması için dört dikeninden başka hiçbir şeyi yok...
Daha fazla ayakta duracak gücüm yoktu, ben de yere çöktüm.
İşte... Hepsi bu...
Benim de bir çiçeğim var. Gerçekten her gün aklıma gelir ve özenle sularım. Nedense üstüne titrerim. Küçük Prensin "bir çiçeğim vardı, sanırım o beni evcilleştirmiş" dediği gibi bu çiçekte gerçekten huzur buluyorum. Şimdi kitabı masada görünce yine aklıma geldi.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.