Dünya sevgisi, kişiyi, Allah'a ibâdet, huzuruna çıkıp ona yakın olmaktan men eder. Ancak zühd ve takva yolu, insanın önüne dikilen bu engeli kaldırır. Zühd, elini dünyadan çekmek, zıddı, ona rağbettir. Zâhid, dünyaya karşı kalbinde soğukluk duyar. Görünüşte dünyaya karşı soğuk görünüp, içinden sevgi duyan zâhid, nefsiyle savaş halindedir. Nefsini yenen gerçek zâhiddir. Dünyanın çekici hallerine gâfiller kapılır. Kâmil insanlar önem vermez. Dünyanın haramından zühd farz, helâli süstür. Bu helâlden az yemek iyidir. Dünya, içine az zehir katılmış bir helvaya benzer. Bunun zehirli olduğunu bilmeyen gâfil çok yer, helâk olur. Zehirli olduğunu bilen zâhiddir. Bu helâktan kurtulur...
·
76 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.