Spinoza, ontoloji ve genel olarak varlık anlayışı tarihinde eşsiz bir konuma sâhiptir. Deist ve panteist varlık görüşleri, onun varlığı maddîliği ilânı karşısında dağılıp gider. Spinoza’nın düşüncesi fizik ile etik, fenomenoloji ile soybilim, etik ile politika arasındaki bir süreklilikle nitelenir: Varlığın tezahürlerinin bu çözülemez sürekliliği, yüzeylerin bu döngüselliği, Spinoza’nın sistemini, etkin ve indirgenemez biçimde, ontolojinin öncel ve (büyük oranda) ardıl versiyonlarının karşısına koyar. Spinoza’nın ontolojisi için, ontoloji geleneğinin mutlak bir ihlâlidir denebilir.
Sayfa 130 - 131 - PdfKitabı okudu
·
109 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.