İnsan bir şeye bağlanmaya görsün. Çöz çözebilirsen.
**Yazılanlarda bir parça da olsa size dokunan bir yer varsa oraya daha önce birisi dokunduğu içindir**.
Böyle bir epigraf ile başlamış 
Taş Sektirme Ustası kitabına.
Bu deyiş bam telimeden vurdu beni. Dedim acaba hangi yaşanmışlıklar iç olacak bana.
Kolay değil yaşanmışlıkların ya da ifade edilemeyen boşlukların, insanı zincir gibi bağlayan, esir eden
··
2.167 görüntüleme
İnceleme bitince düşündüm ben de,
"İnsanları kıyıya atan söylenmemiş ne çeşit suskunluklar var," denmişse incelemede; attığım taş yerini bulmuş, susulan yerden devam edilmiş sayıyorum.
Ben sanmıştım ki taş suyun üzerinde biraz gider, sonra batar. Kimse hatırlamaz bunu. Sizin gibi değerli okurlar bir şeyler yazdıkça, yazma ihtiyacı duydukça gönüllere dokunduğunu, hikâyenin tanıdık geldiğini görüyorum ve çok mutlu oluyorum. O zaman diyorum ki safir de olsa fırlatacaksın bu dünyada, içerde kalmasın, elbette kıymetini bilen çıkacaktır. Değil mi ki "taş da bir kum da bir."
İyi ki yazdınız, sizdeki yansımalarını paylaştınız değerli hocam. Teşekkürler.
Ben teşekkür ederim.
İnce nüasları fark edebilmek ve okuyucusu çok olsun dileklerimle..
Çok teşekkür ederim.
Resul Bulama
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.