Bu memurların çalışma istekleri yoktu ve ayrıca çalışmasını da bilmiyorlardı. Görevlerine karşı ihmalci oldukları gibi, halkı da küçük görüp aşağılıyorlardı. İşe geç gelip erken gidiyorlar, mesai saatlerinde kahve ve sigara içip dedikoduyla vakit geçiriyorlardı. Devlet kurumlarına işi düşenleri saatlerce bekletiyor, insanlara kaba davranıyor, insanları ‘Müdür çok meşgul. Toplantısı var. Bekleyeceksiniz!’ diye azarlıyorlardı. Uzun süre beklemekten sıkılan insanlar orayı terk ediyor, sabırlı olup beklemeye katlananlarsa gözleri uykusuzluktan kızarmış, aptal suratlı fakat tüylerini kabarttmış hindi gibi mağrur yetkiliye dertlerini anlatmaya başlamışken insanların sözünü keserek ‘Bugün meşgulüm. Yarın gelin,’ derdi. ‘Fakat ben uzaktan geldim,’ diye derdini anlatma- ya çalışsa da yetkili ‘Yarın gel dedik ya! Anlamıyor musun?’ diye cevap verirdi. ‘Fakat benim param yok; burada kalacak yerim de yok,’ diye itiraz eden olursa o kişiyi odasından kovardı. ~ Bu satırları okurken ne kadar da tanıdık geldi demenin hüznünü yaşadım maalesef...

Beyaz Zambaklar ÜlkesindeGrigory Petrov · Olympia Yayınları · 2020100,2bin okunma

·

14 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Esra