Yazarımız babasını parkinson hastalığından dolayı kaybediyor ve malesef yıllar sonra kendisine de bu hastalığın teşhisi konuyor. Tek farkı malesef babası hastalığı kabul ediyor ve yaşamını kaybediyor. Kendisi ise mücadeleyi hiç bırakmıyor. Sürekli araştırmalar yapıyor, doktor doktor geziyor, bilgisine bilgi katıyor. Başka hastalıkları ile de uğraşmasına rağmen bırakmıyor ve daha da üstüne gidiyor. Bir kere daha söylüyorum yazarımızın azmine hayran kaldım. Kitapta neler yaptığını, hangi yolları izlediğini, nelerin iyi geldiğini, nasık beslenmesi gerektiğini bunlara ek psikolojik olarak da iyi olmak gerektiğini çok güzel bir şekilde anlatıyor. Moral de, aile desteği de çok önemli. Yazarımız bunu çok güzel başarmış. İnsanı tüketirse psikolojisi tüketir. Bunu yönetmek de çok iyi bir şey bence. Kitapta yapılması gereken egzersizler, yenilmesi gereken besinler ve tavsiyelerde var. Okuduğum için çok mutluyum. Bizi aydınlattığı için bu konuda çok teşekkür ederim. Yakınınızda bu tarz bir hastalığı olan varsa da yoksa da kesinlikle okumasını öneririm. Çünkü kitabımız bir azmin ve yılmamanın da öyküsü..

Babam,Ben ve ParkinsonCemal Bekar · Kitapmüptelası · 20235 okunma

·

31 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Meryem Balkaya