mesut doğan: "Üşüyüp ellerini karnında tuttuğunda": Üşüyüp ellerini karnında tuttuğunda Bir çocuk gibi yanı başında çömelip çaresizlikten yere baktığımda. Gri bir bulut gelip gözlerine oturduğunda. Kül gibi olduğunda gözlerinin beyazı ve karası. İçime kül dökülmüş gibi yandığımda. Bakışların ince ve sessiz çırpınmalarla uzaklara doğru hiç geri dönmeyecekmiş gibi uzaklaştığında. İçinde yanan ateşin külleri gözlerinden kör bir boşluğa savrulduğunda. Bir de sürekli üşüyüp ellerini karnında tuttuğunda.

Bir çocuk gibi yanı başında çömelip çaresizlikten yere baktığımda. Gri bir bulut gelip gözlerine oturduğunda. Kül gibi olduğunda gözlerinin beyazı ve karası. İçime kül dökülmüş gibi yandığımda. Bakışların ince ve sessiz çırpınmalarla uzaklara doğru hiç geri dönmeyecekmiş gibi uzaklaştığında. İçinde yanan ateşin külleri gözlerinden kör bir boşluğa savrulduğunda. Bir de sürekli üşüyüp ellerini karnında tuttuğunda.

Sayfa 34 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu

Unutulmuş Sesler Odası Mesut Doğan

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

mesut doğan