Sokrates hakikaten çok karakterli diye dusunen olabilir ölme pahasına fikirlerini savunmaktan geri durmadığı için; bence bu salt karakter geregi degil, insanlığa ve belli ki çağının insanlarına duyduğu ümitten de ileri geliyor. Ölümünün dahi fayda getireceğine olan inancı. Sorunuza cevap; yaşadığım bu yüzyılda uğruna ölebileceğim bir “insanlık” görmüyorum, birkac kisisel isim dışında. Zira insanliktan bilhassa savaşlar ve devletlerin savaslar konusunda gosterdikleri ikiyuzlulukleri gordukce tiksinmis bulunmaktayim; bu noktada bu insanlik ugruna vermek icin, canım fazla tatlı diyebilirim.