Şu iki tür insan da ayıplanmalı bence: Hem hep endişe içinde yaşayanlar hem de hep bir vurdumduymazlık içinde olanlar. Hayhuy dan hoşlanan bir insanın çalışması, bir çalışma değil, huzursuz bir ruhun çırpınışıdır. Her davranışı bir baş belası saydığından, ötekinin davranışı da huzur değildir, bir çöküntü, bir bitkinliktir.
İşte bu yüzden Pomponius'ta okuduğum bir düşünceyi iyice yerleştirelim zihnimize: "Kimileri öylesine gizli, kuytu yerlere saklanmışlardır ki, aydınlık olan her şeyi bulanık sanırlar." Bu iki hali birbirine yedirmeli; rahatlık içinde olanın iş yapması, iş yapanın da dinlenmesi gerekir. Doğaya akıl sor, sana şöyle diyecek: "Benim gecem de var, gündüzüm de!"
·
239 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.