"Kuşkusuz hayatın özünü damıtmaktır öykü. Hayatı tanımlayacak o ayrıntı, o seçim ne kadar yerindeyse öykü de o kadar başarılı olur. Çünkü öykü biraz da ayrıntı, rafineleşme sanatıdır ve sıkıştırılmış bir cevher gibi parlar. O sadece eksiltme sanatı değil en değerli olanı seçme ve can alıcı olanı belirleme sanatıdır."
diyor 
Necip Tosun
Öykünün ne kadar hayatın içinde ve bir o kadar da yazarın hayal gücü, kurgu becerisi ve yazma yeteneği ile hayatın üstünde bir yazın türü olduğu hepimizin malumu. 'Gerçek'ten, 'hayat'tan alınan bir kesitin yazarın aleminde yeniden canlanması aslında bir bakıma öykü.Hem hayattan beslenen hem de üzerimizde bıraktığı duygu,düşünce,hissiyat ile yaşamımıza şekil veren bir yazın türü.Roman gibi uzun soluklu değil daha çok nokta atışlarla okuruna ilerleme imkânı veren bir mühendislik işi. İşte "Bir Talanın Sevinci" de bir öykü kitabı ve yazarının ilk eseri olarak çıkıyor karşımıza. Hayattan adeta cımbızla çekilmiş sahnelerden türemiş hikayeleriyle arz ediyor kendini. Daha yolun başında olmasına karşın peşinden gelecek eserlerin de yolunu açtığı besbelli. Yolu açık olsun, yoldaşları çok olsun inşallah.
Öncelikle yaşıtım olan Gülnaz Eliaçık Yıldız Hocam'a biriktirdiği hayattan böyle bir güzel eser çıkarttığı için teşekkür ederim. Okurken,on sekiz öykünün her birinden ayrı keyif aldım. Duygudurumum ve düşüncelerimin seyri hikayeden hikayeye değişti.Yer yer neşeye, yer yer hüzne uğrayarak, yazılanlar sanki bizim evde, mahallede,iş yerinde… gerçekleşmiş hissiyle kitabı bitirdim. Bir roman değildi şüphesiz ama şu hikayeyi de bitireyim ara veririm, şu da bitsin yatağa ondan sonra geçerim dedirten sürükleyiciliğle romanı aratmadı. Ne salt beyne hitap eden ne salt kalbe; ne sadece düşünceyi besleyen ne de sadece duyguları kabartan metinlerdi. Neredeyse hepsinde her birinden vardı. Ölçü kararındaydı. Dil zorlanmamıştı. Kasıntı cümleler yoktu. Gündelik hayat içerisinde duyduğumuz sesler, sözler ama çıplak değil yavan değil. Yazar dokunmuş, dokunmayı başarmış. Karakter yeri gelmiş bir hasta olmuş, engelli bir birey, karısı vefat etmiş bir koca, takıntılı bir öğrenci olmuş yeri gelmiş evlilikten kaçan bir damat adayı, hayırsız bir evlat… Daha çok hayatın ortalarında, herkesin önünde, herkesin görebileceği yerde yaşayan insanlar "Bir Talanın Sevinci"yle sahneye, okur karşısına çıkartılmış hepsi. Rol verilmemiş hiçbirine fırsat verilmiş. Herkes ne yaşadıysa,ne yaşıyorsa göstersin denilmiş sanki. O yüzden hikayelerin hayattan kopuk olmayan kurgusu da yerinde olmuş diyebilirim. İyi bir iş ortaya çıkmış vesselam.
Özellikle ilk eserden çıtayı bu kadar yüksek tutan 
Gülnaz Eliaçık Yıldız Hocam'a tekrardan ve kitabın yazılış sürecinde desteği ve emeği olan, kitabı sıcağı sıcağına bizlere yetiştirerek "Bir Talanın Sevinci"ne ortak eden 
Eylül Türk Hocam'a da teşekkür ederim. 1000k içinde yaşanan bu güzellikler çok anlamlı, çok sevindirici. Nice güzel arkadaştan daha nice güzel eserler çıkacaktır inşallah. Daim olsun…
Desteğinizi esirgemeyiniz, keyifle okuyunuz, okutturunuz efendim.İyi okumalar...
··
4 artı 1'leme
·512 görüntüleme
Roman okumak uzun soluklu bir yolculuk gibi öykü okumak ise duygu ve düşüncelere hayallere dans ettiriyor sanki. Birbiri ardına sıralanan öykülerin birbirinden kopuk gibi gözükse de son sayfayı çevirdiğimiz de bir pencereden tüm evlerin penceresini ayrı ayrı izlemek gibi Gülnaz hanım bu konuda kitabın hakkını vermiş belli ki, ne kadar keyifle okuduysanız o kadar keyifle yansıttınız vesselam...
Ne güzel, amaç her türlü hasıl olmuş o zaman. Kitaptan okuruna yansıyanların bir yansıması sonuçta bu inceleme. Demek ki hep birlikte doğru yoldayız, Derya Hocam. İnşallah böyle güzelliklere daha çok şahit oluruz...
2 sonraki yanıtı göster
Incelikli okuma tarzınız, seçtiğiniz alıntılar ve uzerine bu kıymetli incelemenizle bir yazara iyi ki bu kitabi yazdım dedirttiniz. Çok teşekkür ederim Süha Bey, ikinci kitapta yine gorusmek üzere...
Ne mutlu bu okura o vakit! Sabırla bekleyelim inşallah. Sağlıcakla kalın Gülnaz Hocam...
Son zamanlarda öykü okumanın, keyiften öte bir şey olduğunu fark ettim... İnsanın yaşarken tecrübe edemeyeceği ömrünün kifayet etmediği, şartların el vermediği hadiselerin idrakine varabilmek aslında bir yardım eli... Öykü kahramanlarının yerine geçebildiğimiz ölçüde bu yaşantıları tecrübe edebiliyoruz, ya da okuduklarımızda, bizzat şahit olduğumuz olaylarda olduğu gibi ibret nazarıyla bakabiliyoruz. Bu tecrübeler, kendimizle ilgili yürümemiz gereken yollarda bize miheng taşı olabiliyor...
"Rol verilmemiş hiçbirisine, fırsat verilmiş." dediniz ya, okur da büyük fırsatlar yakalıyor vesselâm :)
Vakit ayırmış olmanız çok kıymetliydi hocam, yorumunuz için de çok teşekkür ederim...
Çok keyifli bir yolculuktu Eylül Hocam. İlk kitaptan ayağımız alıştı inşallah buraya.:) Açıkçası öyküye olan ilgim benim de her geçen gün artıyor. Sanki günümüze, zamanımıza en uygun yazın türü. O yüzden bu eseler çok kıymetli...
Siz de varolun Eylül Hocam. Kitapla kalın her daim inşallah:)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.