Gönderi

Sanki alın yazım ruhuma tükenmez kalemle yazılıyor, kaderim yolunu benden bağımsız çiziyordu. Ya da ben çok fazla kitap okuduğumu kabul etmeliyim, kesin hasta oluyordum. İçim titriyordu 'Dön bak' diyordu içimdeki Sevda, sürekli 'Dön bak. Son defa!'
Sayfa 53
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.