Nihan Kaya okumayı uzun süre ötelediğim bir yazardı. Çünkü sosyal medyada aileler için söylediklerini çok sert buluyordum. İyi Aile Yoktur kitabının ismini bile önyargılı olarak itici bulmuştum. Erteleme, okuduğum 3. kitabı. Kitabın ilk bölümünde yapmamız gerekenleri neden ertelediğimize değiniyor. İkinci bölümde olası çözümler üzerinde duruyor. Yazar bu kitabında iç sesimize ve içimizdeki çocuğa odaklanmış çoğunlukla. İç sesimizi, iç anne-babamız olarak tanımlıyor. Böyle tanımlamasının nedeni, çocukken bizimle nasıl konuşulduysa ya da bize nasıl davranıldıysa, iç sesimizin de bu şekilde geliştiğini, yetişkin olduğumuzda da kendimizle aynı çocukken anne-babamızın bizimle konuştuğu gibi konuştuğumuzu söylüyor. Mesela eğer mukemmelliyetçi ebeveynlerimiz varsa, biz yetişkin olduğumuzda kendimizden mükemmel işler yapmamızı bekliyoruz. Ama mükemmellik üzerimizde "ya mükemmel yapamazsam, ya beceremezsem" gibi düşüncelerle gelen bir baskı yaratıyor ve o işi yapmayı erteliyoruz. İç sesimiz ne kadar şiddetliyse, kendimizle ne kadar oranda sert konuşuyorsak, ertelediğimiz işlerin sayısı da o kadar artıyor ve çok basit görünen işleri bile yapmayı erteleyebiliyoruz (örneğin çiçek sulamak). Erteliyoruz çünkü; - İç sesimiz bizi sert bir şekilde eleştiriyor, - Kendimizden mükemmel işler bekliyoruz, - Mükemmeli beklemek kaygımızı artırıyor, - Başkaları tarafından eleştirilmekten korkuyoruz, - Kendimizi değersiz ve başka şeylerden, başka insanlardan küçük görürsek, eleştirilme korkumuz artıyor, - Bizi geliştirmeyen, yaratıcı tarafımıza hitap etmeyen, bizi heyecanlandırmayan bir iş yapıyoruz. Çözüm önerileri: - Kendinizle şefkatle konuşun, iç sesiniz şefkatli ve merhametli olsun, - Herkes birey olarak değerli, kimse kimseden üstün değil, siz de herkes kadar değerlisiniz, - Yaptığınız işlerden sonra kendinizi kutlayın, çok basit bir iş bile olsa. Örneğin; "Şu elindeki yazıyı yine bitiremedin" değil de, "Bugün 1 paragraf yazdım, aferin bana."gibi. - Kendinize yığınla iş yüklemeyin, işleri küçük parçalara bölün, her gün biraz yapın. Örneğin, "3 makine çamaşır yıkanacak, bu kitabın da 100 sayfasını okumam lazım" değil de, "1 makine çamaşır yıkayabildim, kitabımın da 10 sayfasını okuyabildim, bugün için bu kadarı yeterli, kendimi kutluyorum" gibi. Özetle; kendinize karşı şefkatli olun, diyor. Kolay okunan bir kitap. Konuşuyor gibi yazılmış. Ama bazı yerlerde kendi depresyonunu ve hayatını çok fazla anlatmış. O kısımlar biraz sıkıcı ve bunaltıyor. Oldukça fazla başka yazarların isimleri, görüşleri ve alıntıları var. Böyle kitapları beğeniyorum.

ErtelemeNihan Kaya · Eksik Parça Yayınları · 2023583 okunma

··

240 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

sinem