İnsanlar şeytanlarını içlerinde taşıyorlar
“ İnsanlar şeytanlarını içlerinde taşıyorlar. “
İncelememe kitabın tek satırlık özeti ile başlamak istedim.
Buna yakın bir demeç okumuştum yakın zamanda. Düşünce dünyamızda ne ekersek onu biçiyormuşuz aslında. Hep bilinen ve “gözünü karartmış da yapmış” dediğimiz suçlar bile esasen insanın kişiliğinin gizli ve derinde bekleyen bir parçasıymış. Sadece gün yüzüne çıkmayı bekleyen.
Kitabın ana karakterinin duygu geçişleri, çelişkileri, dönemin koşullarının çok iyi işlendiği bir eserdi. Okurken ana karakteri sorgulama, empati yapmaya çalışıp, daha sonra bundan ötürü pişman olmak kitapla daha fazla bağ kurulmasına neden oluyor.
Klasik rus edebiyatını dönemin ve coğrafi koşulların yakınlığı nedeniyle (iklim koşullarından bahsetmiyorum) beğeniyorum. Klasik eserlerin takılmayan akıcılığını bu kitapta da rahatlıkla hissettiğimi söyleyebilirim.
Genelde mutlu sonla bitmeyen kitapları severim. Bana hayatın gerçekliğini bir kez daha hatırlatırlar. Bu kitabın iki sonu var ve ikisi de mutsuz.
Kitabın teması: duygusal ve cinsel açlık.
Şeytan
Lev Tolstoy
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.