Şeytan
8.1
667 Kişi
2.286
Okunma
553
Beğeni
18,2bin
Gösterim
120 sayfa ·
Tahmini okuma süresi: 3 sa. 24 dk.
Basım
Türkçe · Türkiye · Bordo Siyah Yayınları · Nisan 2018 · Karton kapak · 9786053541905
Orijinal adı
Дьявол
Diğer baskılar
Tolstoy, Şeytan'ı. Anna Karenina'dan yaklaşık on yıl sonra, 1898 yılının Kasımında yazmıştır. Bu ilginç uzun öykü, okuru, Kreutzer Sonat ile birlikte Tolstoy evreninin en temel iki sorunsalıyla bir kez daha karşı karşıya getiren sınırlı bir özet gibidir: Taşra aristokrasisine dayalı ideal "aile mitosu"yla ve kadının bir baştan çıkartıcı olduğu anlayışıyla Tolstoy, bu öyküde, etkilendiğini bildiğimiz Schopenhauer irade felsefesinin sanki bir uygulamasını gerçekleştirir. Orada türün devamından öteye bir amacı bulunmayan "irade", "cinsel dürtü" olarak kişiyi sürükler durur. Bu durumda şeytan, asıl içimizdeki o karşı konulmaz dürtüdür. Dışarıdaki şeytan kadın ise, bu dürtüyü uyaran nesneden başka bir şey değildir.
Şeytan: İçimizdeki karşı konulmaz dürtü.
(Arka Kapak)
5 mağazanın 14 ürününün ortalama fiyatı: ₺9,77
Puan ve İncelemeler
8.1
10 üzerinden
667 Puan · 153 İnceleme
136 syf.
·
2 günde
Peki ya Nefis?
İnsan geçmişinden mi kaçamaz yoksa zaaflarından mı?
Yoksa zaafların sebep olduğu geçmiş küçük bir kıvılcım mı bekler.
Bu eserde Tolstoy' un eşinden kıyı bucak sakladığı eseri Şeytan isimli öykü bizi karşılıyor ilk olarak. Daha sonra Peder Sergi' nin hikayesini okuyoruz.
Yazar Tolstoy olunca tabi akar sular duruyor. Rüştünü ispatlamış bir kalem. Ne diyebilirim ki. Ben sadece hikayelerden bahsetmek istiyorum.
Spoiler içerebilir.
İlk hikayemiz Şeytan.
Kahramanımız Yevgeni Irtenyev. Babasının vefatı hayatında büyük değişikliklere sebep olacaktır. Miras normalde ağabeyi ile kendisine kalmasına rağmen bir miktar karşılığında ağabeyi mirastan feragat eder. Yevgeni Irtenyev, Babasının vefatının ardından annesini de yanına alarak, babasından kalan çiftlik, fabrika ve borçlarla Semyonowskoye' ye yerleşir. Akıllı, çalışkan ve iyi bir strateji uygular. Babasının başarısız yöntemlerinden ziyade o, dedesini örnek alır. Bu borçların altından kalkacak gibidir. Ancak uzun yıllar St. Petersburg hayatı yaşayan Yevgeni Irtenyev' in de gençliğine mahsus zaaf(lar)ı vardır.
Kadın.
Bu durgun, kırsal hayatta kendine yeni bir macera arayışı içerisindeyken Danila vasıtasıyla bir köylü kızıyla tanışır.
Bu tanışıklık bir süre devam eder.
Sonuçta Yevgeni Irtenyev rahip değildir ve kendini kaptirmayacaktır. Nitekim öyle de olur.
Yevgeni Irtenyey, annesinin pek de memnun olmadığı bir evlilik yapar, eşini cok sever ve hayatı oldukça güzel gitmektedir. Ta ki ev temizliği için çağrılan köylü kızını görene kadar. Geçmişteki bu tanışıklık birden kaldığı yerden devam etme isteği uyandırır. Burada aşk gibi bir olaydan bahsetmiyoruz, tamamiyle şeytanca arzular.
Öyküde kadın erkeği yoldan çıkarır gibi bir izlenim edindim. Yazıldığı dönemde bu tür yaklaşımları tabi yadırgamıyorum ancak yazar hep şeytan ararken aslında nefsi göz önünde bulundurmuyor ya da o işi bize bırakıyor. Yevgeni Irtenyev bir çok defa yolunu değiştirme şansına sahipti, şeytanı tek başına suçlayabilir miyiz? Oturup mikroba kızmaktansa tedbir alırız mesela. Çünkü o görevini yapacaktır. Şeytan da görevini yapacaktır. Peki Yevgeni Irtenyev görevi neydi?
Ayrıca öykü iki farklı sona sahip. Seç, beğen, al. Artık hangisini beğenirseniz.
İkinci hikaye Peder Sergi.
Bu öykü bende Şeytan' da olduğu kadar etkileyici bir etki bırakmadı.
Hırslı, istediğini kusursuz ölçüde yapan, sahip olan askerimiz Sergi' nin hikayesi. Onun gözünden anlatılıyor.
Bu askerimiz de kariyeri için bir hanımın izdivacına talip oluyor. İlk başta her ne kadar hedef kariyer olsa da daha sonra o da bu kadına aşık oluyor. Hem de çok. Ancak, bu hanımın geçmişinde kötü bir sayfa bulunmaktadır. Daha önce başka biriyle bir geçmişi olmuştur. Hem de çok önemli bir şahsiyetle.
Bunu öğrenen Sergi de görevinden hemen istifa edip, münzevi bir hayat arayışına girer. Kendini dine verir. İnzivaya çekilir. İnsanlara, dini tebliğ eder, kendisi de dini yeniden keşfeder. Ancak bu kısım da nasıl da ilk başta din adına çıkılan bu yolda, bir çok şeyin gösteriş olduğunu farkeder. Yapılanların özden uzak olduğunu hisseder. Bu perspektifle kendini tekrar sorgular ta ki o günahı işleyene kadar.
Devamını büyük bir merakla okuyacağınızı düşünüyorum.
Ben genel manada her iki öyküyü de oldukça beğendim. Yukarıda da dediğim gibi Şeytan biraz daha etkileyici diyebilirim. Özellikle Yevgeni Irtenyev' in içsel mücadelesi gerçekten güzel işlenmiş. Tabi benzer bir mücadele Peder Sergi içinde geçerli. Okumanızı tavsiye ederim.
Keyifli okumalar.
OKUYACAKLARIMA EKLE
76 syf.
·
1 günde
·
Beğendi
·
9/10 puan
"Tolstoy'un ölümünden sonra bulunan kitap!"
İnceleme için sabahı bekleyemeyeceğim!
Kitabın arka kapak yazısı her şeyi anlatıyor aslında;
"Tolstoy'un ölümünden sonra bulunan kitap!"
Lev Tolstoy daha çok Rus toplumunu analiz eden epik romanlarıyla tanınır, ama elinizde tuttuğunuz Şeytan adlı bu novella onun en kişisel, kendisini, açığa vuran kitabıdır. Kitabın yaratacağı skandaldan korkarak sağlığında yayımlamamış ve kitaplığındaki çekmecelerden birinde saklamıştır. Kitap ancak ölümünden sonra bulunup yayımlanabilmiştir. Kitapta anlatılan hikâye kendi mülkünden köylü bir kadınla yasak ilişkiye giren toprak sahibi Tolstoy'un kendi yaşadığı bir ilişkiyle benzerlik gösteriyor. Her ne olursa olsun, kitapta cinsel çekim ve insan arzuları derinlemesine bir bakışla ele alınıyor. "Her şeyden önce Yevgeni fethedilmiş olduğunu, kendi iradesinin efendisi olmadığını ama içinde başka bir gücün ona hükmettiğini, sadece iyi talihin kendisini içinde bulunduğu durumdan kurtarabileceğini, bugün değilse bile yarın ya da ertesi gün her halükarda mahvolacağını hissediyordu. 'Evet, mahvolacağım,' başka türlü olması mümkün değildi: sevgili genç karısını köylü bir kadınla aldatmak, hem de herkesin önünde - bu mahvolmaktan başka neydi ki, bütünüyle mahvolmak, öyle ki yaşamak imkânsız olacaktı. Hayır, bir şeyler yapılmalıydı."
(Tanıtım Bülteninden)
Kitapta aslında şeytan olarak bahsedilmek istenen doymak bilmeyen nefsimiz.
Aslında kapattığımızı sandığımız çoğu şeyi gerçekten de görmediğimiz için artık unuttuğumuzu sanmıyor muyuz?
Sigara'yı bırakan bir kişi içen birini görene kadar belki de hiç zorlanmaz değil mi?
* ağır spoiler içerir *
Başlıca karakterlerimiz.
Stepanida - Yevgeniy İrtenyev - Liza
Ama hikayemiz diğer iki kadın bir erkek hikayelerinden farklı çünkü kalemin başında Lev Tolstoy bulunuyor. Ve anlattığı bu hikaye aslında kendi hikayesi, yıllarca çekmecesinde eşinden sakladığı.
Yevgeniy babasının ölümünden sonra avukatın babasının bir sürü borcu olması nedeniyle mirası red etmeleri gerektiği tavsiyesini kabul etmiyor ve abisine bir miktar para verdikten sonra annesinin yanına taşınarak çiftliğin başına geçiyor. Hani derler ya gençler yenilikçidir. Tam tersine Yevgeniy gelenekçidir ama örnek olarak babasını değil dedesini almaktadır ve aslında batık olan çiftliği yavaş yavaş borçlardan arındırmaya başlamıştır.
Fakat yıllarca şehirde yaşayan Yevgeniy'in bir ihtiyacı vardı, kendisi sonuçta peder değildi... Cinsel ihtiyaçlarını karşılamak için bir aracıya ihtiyacı vardı ve aradığı kişiyi bulmuştu. Bu kişi ona kocası şehirde çalışan çoğu zaman gelmeyen bir kişi bulmuştu. Adı Stepanida'ydı. Aslında Yevgeniy'in ona bağlanmak gibi bir arzusu yoktu. Evlenene kadar devam edip evleneceği kişi bulduktan sonra tamamen ilişkisini kesecekti. Başlarda öyle de oldu. Liza'yla evlendikten sonra 1 yıl boyunca Stepanida'yı hiç görmedi ve aklına da hiç gelmedi. Fakat bir gün çiftliğin temizliğine gelen kadınlar arasında onu görünce içinde bir şeyler değişti. Ona karşı yeniden bazı hisler uyanmıştı. Fakat eşi Liza'yı çok seviyordu onu aldatamazdı. Ama o günden sonra sık sık Stepanida'yı görmek için koruluklara gitti, defalarca eski buluştukları yerlerde onu bekledi. Çoğu kez eşini aldatmasına ramak kalmıştı ama hep bir şeyler engel oldu. Yevgeniy kafayı yiyecekti eşine bu kadar aşıkken nasıl oluyor da içinden onu bir köylü kadınla aldatmayı istiyordu buna anlam veremiyordu. Bu Liza'ya yaptığı büyük bir haksızlıktı. Bunun öğrenilmesinden çok korkuyordu. Oysa Liza da farkındaydı onda bir takım değişiklikler olduğunun. Yevgeniy en sonunda kendi kendine karar vermişti. Stepanida olsa olsa şeytandı ya da kendisine büyü yapmıştı.
Kafası git geller yapmaya başlamıştı. Bu işin tek çözümü ölümdü ya eşini öldürecekti Liza'yı, ya şeytanı öldürecekti Stepanida'yı ya da son bir seçenek vardı kendini öldürecekti.
Burdan sonra kitap iki son ile bitiyor ilkinde kendini öldürüyor, ikincisinde ise Stepanida'yı...
İkisini de dene tarafını seç.
Bu hikayenin masumu Liza'nın ölmediği ve aldatılmadığı her son benim için güzel.
OKUYACAKLARIMA EKLE
80 syf.
·
1 günde
·
Puan vermedi
Geçmişteki izler, bırakılamayan tutkular, tene karşı direnen ruh insanı nasıl bir sona götürür? Neticede bu son şeytanın işine bağlanıyor. Peki burada şeytan kim? Karşı tarafı suçlamak her zaman daha kolaydır. Bu şeytan bizim içimizde olamaz mı? Tolstoy'un kendi yaşadığı olaydan esinlenerek yazdığı bu eser iki sonla bitiyor ki bence ilk son acıklı da olsa bu hikayeye daha uygun.
OKUYACAKLARIMA EKLE
120 syf.
·
Beğendi
·
Puan vermedi
Okuduğum her kitaptan zaten etkileniyorum ama bu kitabın yeri bende hep ayrı olacak sanırım. İnsanın kendi içindeki nefsi arzularıyla mücadelesini konu edinmiş bir kitap var elimizde. Daha çok ' aşkın metafiziği' adlı felsefik düşünce ile olayları örtüştürüyor sayın yazar. Tolstoy bu başarılı eserini Anna Karenina'dan yaklaşık 10 yıl sonra yazmış. 1800 lü yılların sonlarına doğru ele alınan bu eser Tolstoy'un dönemindeki aile kuramını ve kadın olgusuna değinip büyük genellemelere varmıştır. Kitapta bahsedilen şeytan insanın içindeki karşı konulmaz dürtüdür. Kitabın arka kapak yazısında bu durum şöyle özetlenir:" ... şeytan, asıl içimizdeki o karşı konulmaz dürtüdür. Dışarıdaki şeytan kadın ise, bu dürtüyü uyaran nesneden başka bir şey değildir."
Kitabın sonunda ana karakter olan Yevgeni'ye iki son yazılmıştır. İkisi de acıklıdır lakin ben ikincisinden ziyade ilkinin olmasını tercih ederdim :(
OKUYACAKLARIMA EKLE
136 syf.
·
Puan vermedi
Tolstoy’un ölene kadar karısından sakladığı, ancak o öldükten sonra ortaya çıkan kitabı. Eser iki hikayeden oluşuyor. İnsanoğlunun nefsi ve arzularıyla olan mücadelesini başarılı bir şekilde aktarmış. Hikayeler bittikten sonra yazarın kendi düşünceleri kitapta yer alıyor. Kısa bir alıntı yapacağım:
“Akla dayalı bilgi beni yaşamın anlamsız olduğunu kabul etme noktasına getirmişti. Hayat akışım durmuştu ve kendimi öldürmek istiyordum. (…) Tekrar başka ülkelerin insanlarına, kendi çağdaşlarıma ve onların atalarına bakınca da aynı şeyi gördüm. Var oluşun olduğu her yerde, insanoğlu inanmaya başladığı günden beri yaşamı kendisi için yaşanılır kılmıştı ve bu inancın ana hatları her yerde hep aynıydı.”
(…) O halde inanç nedir? Şunu anladım ki, inanç sadece görülmeyenin bilgisi değildir. Bir vahiyden ibaret de değildir. İnsanın tanrıyla olan ilişkisi de değildir. İnanç sadece insanın ‘Bir’ denilen şeyle yaptığı anlaşma da değildir. İnanç, insanın var oluşunun anlamına ilişkin bilgidir ve ancak bu bilginin sonucunda insan kendi kendisini yok etmeyip yaşamını sürdürebilir. İnanç, var oluşun gücüdür.”
OKUYACAKLARIMA EKLE
136 syf.
·
2 günde
·
10/10 puan
Tolstoy’un efsane kitabı
Birbirinden bağımsız iki hikayeden ibaret olan, Tolstoy’un vefatı sonrası yayımlanan hikaye kitabıdır. Çevirmen Günay beyin araştırmalarına göre hikaye taslağı Tolstoy’un evinde tek kişilik bir koltuğun minderlerine saklanmış olarak bulunmuştur. Her iki hikayede de bulunan ana karakterler, Yevgeni ve Kasatski, hırsları ve istekleri uğruna çok şey yaşamış ve ilahi yaratıcıdan büyük dersler alarak hayatları sonlanmıştır.
Ancak hiç şüphesiz hikayede beğendiğim karakter birincisi olan Yevgenidir. Çünkü geçmişte şahsımın da yaşadığı bir aldatma eyleminden ötürü kendimi ona çok benzermiş bulundum. Cinsel dürtüler insanın aklına girdi mi, ne din, ne başka bir olgu... hiçkimse yardım edip engelleyemez.
OKUYACAKLARIMA EKLE
136 syf.
·
2 günde
·
8/10 puan
Tolstoy reis yine döktürmüş :D
2 hikayeden oluşan bu kısa kitap sanki 500-600 sayfalık bir kitapmış gibi bir hava estiriyor. ilk Hikaye "Şeytan" 'da cinsellik üzerine takıntıları olan arkadaşın geçmişte yaptığı günahlar peşini bir türlü bırakmak böylece vicdan azabı sadece vicdanda kalmaz akıl sağlına kadar zarar verir. Hikayeyi beğendim. lakin kesinlikle bir tık daha uzun olabilirdi. ve bazı kısımlar gereksizdi. Onun dışında alt metni iyiydi. İkinci hikaye'de kalite olarak ilk hikayeden aşağı kalır yanı yok. şehvet ve popülaritenin getirdiği haz'dan kaçmaya çalışan bir peder'in hikayesi. tabi onu yoldan çıkarmaya çalışan insan görünümlü şeytanların olduğu yollardan geçmeli. tabi Peder'ın yaşam tarzını önermiyorum. Bir köşeme çekileyim ve kimseye yararım olmasın. herkesten uzak durmak mantıklı bir seçim değil. dediğim gibi 2 hikayede güzel ama daha uzun olmalılardı. Suç ve ceza gibi daha fazla vicdan azabı ve sonuçlarını işlenebilirdi. tabi kitap bunları kötü yapmıyor. sadece daha fazla yapabilirdi diyorum. Yine de alın okuyun tabi +16-18 gibi bir yaş sınırı koyulabilir. çünkü işlediği konular çocukların anlayacağı dilden konular değil.
OKUYACAKLARIMA EKLE