Şeytan Lev Nikolayeviç Tolstoy

Tolstoy bu uzun öyküsüne "Şeytan"adını vermiş. Öyküde şeytan iki biçimde yer alıyor.

İlki: Günaha girmesine neden olan cinsel dürtü. Aslında burada bildiğimiz şeytan tasvirinden ( günaha çağıran ) yakınıyor.

İkincisi : Burada kadın direk şeytanla eşleştiriliyor.

bknz: "Şeytanın ta kendisi o; ete kemiğe bürünmüş şeytan! Ben istemeden beni boyunduruk altına aldı."

Aslında Tolstoy ister istemez "Ataerkil Tanrı" inanışını ve ahlaki boyutunu, tüm dinlerde olduğu gibi ortaya koyuyor.

Bununla ne demek istiyorum, askında her zaman yakınılan kadın erkek eşitsizliği kutsal kitaplarda Adem ve Havvanın yaratılışına kadar gider. Ve tabii ki daha öncesine.

Bknz: " ..... O zaman yaratıcı “Adamın yalnız olması iyi değil” (Tekvin 2:18) dedi ve Adem’i yarattığı topraktan bir de kadın yaratıp adını Lilith koydu. Ama Adem ve Lilith hemen kavgaya başladılar; çünkü Lilith: -Ben senin altına yatmam, ancak üzerine çıkarsam sevişirim. İkimiz de aynı topraktan yaratıldığımız için eşitiz- diyordu. Öyle kavga ettiler ki, sonunda Lilith Tanrının “ağza alınmaz” adını söyleyip göğe kaçınca, Adem yaratıcıya Lilith’i şikayet etti. Bunu duyan yaratıcı Adem’i uyutup, kaburga kemiğinden...."

Tolstoy'un kitabında da cinsel dürtülerini kontrol etmekte zorlanan "Yevgeni" tüm suçu, kendisini kışkırttığını düşündüğü köylü çalışanı "Stepanida" 'da bulacaktır. Sonuçta bu ızdırap Tolstoy'un düş gücünde farklı şekilde sonuçlanan iki yok oluşla son bulur.

Tolstoy ölümünden sonra bulunup, yayınlanan son kitabı. Tolstoy bu kitaba iki final yazmış. Her ikisi de kitapta mevcut. Şahsen hangisini koyarsa koysun iki finalde güzeldi. Yevgeniy adlı karakterimiz hikaye boyunca iki tane şeytanla mücadele ediyor. Birisi ilgi duyduğu ve birlikte olduğu kadın, diğeri de kendi şeytanı. Yevgeniy kendisini sürekli olarak cinsel dürtüleri karşısında frenlemeye çalışıyor. İç hesaplaşmaları ve karısına karşı sadık kalma isteği onu sürekli canlı tutsa da zaman zaman mücadele etmekten yoruluyor. Tolstoy'un ahlak kavramı kitaba ağırlığını koymuş durumda. Bu kitabı Kreutzer Sonat'taki aldatma kavramının devamı gibi düşünebilirsiniz.

Yevgeni Irtenyev iyi bir geleceği olan varlıklı bir insandır,geçmiş de yaşadığı bir ilişki,tüm hayatını mahveder........burada şeytan kendisini baştan çıkartmaya çalışan ahlaksız kadın mıdır,yoksa Yevgeni'nin her şeye rağmen bir türlü frenleyemediği hırsları,zaafları mıdır.

Bir Gencin Dramı hikayesi ile Şeytan kitabındaki hikayenin aynı olduğunu kitabı okumaya başlayınca fark ettim.Aynı hikaye, farklı çevirmenler tarafından ayrı isimler altında çevirisi yapılmıştı.Şeytan kitabını tek bir hikaye olarak okumanızı tavsiye ederim.

okuduğum öykuler arasında yeri bambaşka , okurken her şey normal gidiyordu tolstoyun yaptığı ruhsal tahlilleri , betimlemeler , öykülemeler her şey her şey normaldi kitabın sonunda kadar taa ki . Ikı ayrı sonu olmayan bir kitap okumadıysanız daha önce benim gibi mutlaka okuyuun..

Freudun o dönemde cinsel dürtülerle ilgili düşündüklerinin etkisini öyküde görüyoruz. Her ne kadar dürtü içten gelen bir şey olsa da bunu kabul etmeyip kadını şeytanlaştırıp suçlama ve iç hesaplaşmada kendini temize çıkarma savaşı.