Çerezlik bir kitap
''Herkes kalbinin renginde yaşar hayatı
Ve herkes kalbinin rengini bulaştırır etrafındakilere.''
Yazar bizi bu alıntısıyla karşılıyor kitaba. Sonra bizi motive edici tümceleriyle dolu bir yolculuğa davet ediyor.
Öncelikle şunu belirtmek istiyorum. Kitabın olumlu duygular yayan ve motive edici tümceleri ile kalbe işleyen tarafını beğendim. Kitabı okurken içinizi oldukça güzel hisler kaplıyor ve özellikle kötü bir zamandayken okunursa umut vadedici bir hale bürünebilir bu kitap bizler için.
Ancak ne yazık ki kitabın kalitesi konusunda aynı olumlu duyguları nakledemeyeceğim. Tarz olarak yıllar önce okuduğum ve çokça beğendiğim 
Ahmet Şerif İzgören'in 
Şu Hortumlu Dünyada Fil Yalnız Bir Hayvandır kitabına çok benzettim. Çünkü bu kitapta da yazar kısa kısa bölümler halinde gerek çeşitli hayat hikayelerinden gerek kendi anlatımından olaylara yorumlarını ekliyor. Ancak bu yorumlar bana kalırsa çok yavan kalıyor. Ayrıca Ahmet Şerif İzgören'in gerek kaleminin daha güçlü olması gerek anlattığı hikayelerin özgün olmasından ötürü 
Yol Kalbinden Geçer kitabı sadece tür olarak Şu Hortumlu Dünyada Fil Yalnız Bir Hayvandır kitabıyla benzer kalıyor.
Örneğin yazar 39. bölüme 
Oscar Wilde'ın şu sözüyle giriş yapıyor: ''Moda, sadece tahammül etmesi çok zor bir çeşit çirkinliktir, bu yüzden her altı ayda bir değiştirmek zorundayız.'' Daha sonra yazar bu alıntıyla başladığı bölümde kendi düşüncelerini şu şekilde aktarıyor:
''Moda denilen şey, kapitalistlerin cebimizdeki parayı almak için uydurdukları illüzyonlardır...''
''Eskiden iki kişi aynı gömleği giydiğinde ''pişti olmuşuz'' diye mahçup bir ifadeyle gülüşürlerdi ve aynı kıyafeti giymemeye özen gösterirlerdi...''
''İnsanlar yeni çıkan ve moda diye tabir edilen ürünlere erişmek için çılgınca para harcıyor.''
''Uyulacak en iyi moda temiz ve düzenli olan, insanın arzu ve isteklerine yanıt veren ve yapmacık ya da taklit değil, insanı gerçekten de mutlu kılandır...''
Yazar burada elbette oldukça güzel şeylerden bahsediyor. Ancak alıntıladığı sözün yanında yazdığı 3 sayfalık yazı o kadar sade kalıyor ki... Oscar Wilde sözünün üstüne ekleme yapması için bence daha etkili ve daha derin felsefeler içeren sözlere yer vermiş olmalıydı.
Benzer bir durumu kitap boyunca gözlüyoruz. Kitapta birçok yazarın güzel sözlerine denk gelirken kitabın yazarının yorumlarının o denli etkili olmadığını görüyoruz. Bu da bu kitabın kendi başına okunabilirlik değerini düşünüyor benim gözümde.
Yine de elbette kitapta alıntılanmaya değer sözler de yer almakta. Ayrıca örneğin yazarın 3. bölümde değindiği ''kendimizi bir başkasının penceresinden nasıl gördüğümüz'' ya da 16. bölümde değindiği ''yaşantımıza puan vermemiz'' konuları fena değildi.
Düşüncelerimi özetleyecek olursam; psikolojik olarak çok iyi hissetmediğiniz bir dönemde hemencecik bitirebileceğiniz, dili oldukça sade olan ve motive edici bir kitap. Ancak edebi yönden bakacak olursak ne yazık ki okumaya çok değer bir yönü olduğunu düşünmüyorum.
·
125 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.