Helen, güzelliğin benim için
Eski çağın Nicea kadırgalarıdır,
Üstünde burcu burcu kokan bir denizin.
Yorgun, bezgin yolcuyu ağır ağır
Doğduğu kıyılara taşır.
Ben, sonsuz gezgin umutsuzluk denizlerinde!
Eskil yüzün ve sümbül saçların
Peri türkülerin getirdi beni evime,
Sahillerine utkulu Yunanistan'ın
Onlar taşıdı beni Roma'nın büyüklüğüne.
Bir yontu gibisin, görüyorum seni
Pencerenin parlak nişinde, orda,
Elinde akik rengi bir lamba!
Oy Psykhe görüyorum yükseldiğini
O Kutsal Topraklarda!