Ondan nefret ediyordu, iğreniyordu, onu tüm kalbiyle seviyordu. (Sayfa 489)
Şu cümleyi duymaktan usandım. Philip gerçekten yeter artık, biraz kendine değer ver, birazcık.
Ayrıca, asla inanmıyorum sevdiğine. Sevginin nasıl bir şey olduğunu öğrenebildiğini de düşünmüyorum. Okuduklarımdan sonra da inanmam mümkün değil.