TOPRAKLA İMTİHAN
Bir beldede mübarek bîr şeyh yaşarmış. Çoğu merak sâikiyle gelen ziyaretçilerin çokluğundan rahatsız olduğu için evini şehrin biraz uzağında yakın bir köye nakletmiş. İnsanların çoğu, dostlannı kolayına geldiği zaman ziyaret eder ler, arar sorarlar. Bir kimse dostunu görmek için sevk-i kaderle karşılaşma yerine irâde sarfıyla onunla görüşürse o gerçek dosttur. Şöhret sahibi insanlan arayıp soranlarsa çoğu o zât hakkında söylenenlerin doöru. olup olmadığını anlamak için ziyârette bulunurlar. Bu Şeyh Efendi de yaygın şöhretinden dolayı ziyaretine gelip giden sohbete ehil insanlardan ziyâde nâehil olanların çokluğun dan rahatsız olmuş. Birgün sandelyeyi atmış. Evinin kapısında otu- turuyomuş. Bir kısım insanların oraya doğru gelmekte olduğunu görmüş. Eğilip yerden bir avuç toprak almış. Ziyaretçiler yanına gelip: "-Esselâmü aleyküm ey Allâh'ın velî kulu." diye hitap ettikleri anda: "-Aleyküm selâm." karşılığını verirken avcunda sakladığı toprağı bunların yüzlerine gözlerine serpmiş.
Ziyaretçiler neye uğradığını şaşırmışlar. Bir taraftan gözlerini ovuşturuyor. Bir taraftan da homurdanıyorlarmış: "-Bu adam nasıl velî olur. Velî olan bir kimse misâfirlerini böyle mi karşılar. Buna şu hareketinin hakettiği mukabelede bulunsak bir tokatta geberir. Başımıza belâ olur. Haydin geriye dönüyoruz. Bu ziyaret edilecek adam değildir." diye söylenerek yola düzülmüşler. Kırk elli metre uzaklaştıkları sırada şeyh arkalarından seslenmiş: '-Hey arkadaşlar bir dakika durun. Siz kime geliyordunuz?!." Buna cevap vermeden yolcular aralarında: "-Allâh Allâh biz yoksa yanlış bir kapıya mı geldik." diye konuş tuktan sonra Şeyh'e cevap vermişler: ,-Biz falan efendiye geliyorduk. Yoksa sen o değil misin?" Şeyh Efendi cevap vermiş: "-Ben oyum da siz O'nu ne diye bilerek geliyordunuz." Adamlar cevap vermişler: "-«Biz Allâh'ın bir velî kulu.» diye bilerek geliyorduk. Ama sen velî olamazsın. Olsa olsa eşkiyâ olursun. Allâh'ın bir velî kulu misa firlerini böyle mi karşılar." "-Hayır bu sözünüz doğru değil. Ben velî miyim, değil miyim diye kontrole geliyordunuz. Eğer velî olduğuma inanarak gelsey diniz. Bu inancınız bir avuç toprakla yıkılmazdı. Bu sözleri söyleyen Şeyh Efendi süratle evine girmiş ve kapısını sürgüleyip kapatmış. Adamlar: "-Eyvah!.." demişler. 'Adam bizi imtihan etti. Ve imtihanı kay bettik."
Not: Dostluklarını bir avuç toprakla olsun sınamamış olan ve çok dostu olduğunu sanan herkese ithaf olunur.
··
1 artı 1'leme
·1.043 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.