Avcı Adem'in utancı
Elalem böyle bir avcının, böyle bir Adem'in yüzüne tükürmez miydi? Sanki o bilmiyor muydu ki şimdi Adanadan Mersine, Tarsusa, Ceyhandan Kozana, Kadirliye, Osmaniyeden Dörtyola, Payasa, Gavurdağlarından Aladağa kadar tüm köyler, şehirler onu konuşuyor, Ali Safa Beyin avcılar başı Adem bir atı vuramadı, yazıklar olsun ona, demiyorlar mıydı? Bilmiyordu sanki...
Sayfa 283 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·18 görüntüleme
(devamı) insanlar bir göz kesilmişler onu gözlüyorlardı. Böyle bir avcı koca bir ovada koşup yürüyen bir atı vuramasın! Olacak iş mi? Bu at efsunlu, bu ata kurşun geçmiyor, bu atı kurşun tutmuyor, millet ne bilsin? Yağız ata attığın kurşun geriye dönüp senin altındaki kır atı vuruyor, millet ne bilsin?
Ancak konuşuyorlar, arkandan gülüyorlar. Yüksek ağalar, beyler, Arif Saim Beyler, Ali Safa Beyi aralarına alıp hep Ademi soruyolar, ondan bir karşılık bekliyorlardı. Ali Safa Bey ne karşılık versin, fıkara hık mık ediyor, bir şeycikler söyleyemiyor, yutkunuyor. Ne desin fıkara, bizim Adem gitti de gelmeyiverdi mi desin?
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.