''Geçmişe dair hatırladığım ilk şeylerden biri: Üç veya dört yaşlarındayım, üüzerimde bir elbise var, elimde bir oyuncak bebek, kendi kendime oynuyorum. Uslu uslu oynuyorum, fakat hiçbir bağlantım yok sanki. Etrafta kimse yok, tamamen izole edilmiş haldeyim. Güvenli, fakat mutluluk hissi yok, kendimi nasıl koruyacağımı öğrenmişim ama.''
''Yalnız kalarak''
''Yalnız kalarak ve evet... Temas kurmayarak.
Başka görüntüler de geliyor. Uzunca bir süre, bulutların üzerinde yatıyormuş gibi bir his içerisinde yere uzandığım bir görüntü vardı; bulutlardan yapılma bir yatakta yatıyorum ve tepemde gri, renksiz bir gökyüzü var, tek bir ışık huzmesi vuruyor üzerime, fakat soğuk. Gerçekten tümüyle yalnız olma issi; öyle ki o huzme bile, sevgi olabilecekken olmamış. Ayakta kalmak için yapmam gereken şeyin HİSSETMEMEYİ ÖĞRENMEK olduğunu anlamışım.''
Sayfa 344 - iletişim yayınları
·
1 artı 1'leme
·100 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.