Bir de bugün kimi kesimlerin savunduğu gibi yasaklar, ayıplar, korkularla yapılan bir din eğitiminin baskısını düşünün. Çocukların üzerinde nasıl yıpratıcı, yıkıcı bir etkisi olabileceğini. Gerçekten biz dini, bütünüyle baskıcı, korkunç bir hale sokmuşuz. Gene benim çok sevdiğim bir şey “Duanızı içinizden edeceksiniz ,kimse sizin dua ettiğinizi bilmeyecek“. Yani kendinizi öyle sergileyip tiyatro oynamayacaksınız, çünkü bu iç dünyaya ait çok özel bir şey. Ne kadar güzel değil mi? Evet dinler artık bu çağda insanın üstünde kesinlikle baskı kurmamalı. Bu hoş görülmemesi gereken çok yanlış bir şey. Dinsel baskının hiçbir şekilde insan haklarıyla, çocuk haklarıyla bağdaşmadığını düşünüyorum. Zaten böyle yetişen insanların çoğu, büyük iç çatışmalar yaşıyorlar. Sorunlu, dengesiz insanlar oluyorlar.
Diyelim on yaşında bir çocuk istese de istemese de oruç tutmaya, erkenden kalkıp namaz kılmaya zorlanıyor. Baskının altında eziliyor ama uyum sağlamak zorunda. Kimse on yaşında bir çocuğun onca saat aç kalmasını n ne kadar sağlıksız bir şey olduğunu sorgulamıyor. Sonuçta ben baskıcı eğitime temelinde karşıyım ki, din eğitimi temelinde buna dayanıyor.
Öte yandan, din aracılığıyla iyi insan olmak, dürüst olmak, başkalarının hakkını yememek, insanlara eşit davranmak gibi temel değerler verilebilir. Biz böyle bir dini eğitim aldık. Bu açıdan da ben kendimi kimseye düşmanlık beslemeyen iyi bir Müslüman sayıyorum.
Sayfa 92Kitabı okudu
·
40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.