Doğmak bir örselenmeye uğramaktır.Ana rahmine gömülmüş,emniyet içindeki varlık birdenbire hayatla karşılaşır.Doğum bu yüzden, o huzur ve emniyetten kopuşu simgeler.Büyüdükçe yalnızlaşırız.Büyümek,kişinin kendi ayakları üzerinde durması demektir; kendisine güvenmek,ayrılığa ve bir başınalığa katlanmak demektir.Büyüdükçe,insanlar arasındaki sınırları ayrımsamamak başlarız:Ben nerede bitiyorum,o nerede başlıyor? Çocuk büyüdükçe yalnızlığının farkına varır,anne babasının bir uzantısı değil de onlardan apayrı bir varlık olduğunu acıyla fark eder.Bireysel eylemin imkân ve sorumluluklarıyla yüzleşmek,korkuyla yüzleşmek demektir.Dünya karşısında çaresiz ve güçsüz kalma ihtimali her zaman mevcuttur.Bir sabah,dilini anlamadığınız ve simgelerini çözemediğiniz insanların yaşadığı bir şehirde uyanmak gibidir bu.Başınız sıkıştığında,bir belaya uğradığınızda kimden ve nasıl yardım isteyeceksiniz?İşte evde olmak o yüzden çok güzeldir.
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.