Stanislaw Lem 1921 Polonya doğumlu Yahudi bir yazar. Yahudi olması sebebiyle 2. Dünya Savaşı sırasında bir süre toplama kampında tutuldu. Savaş sonrasında ise tıp eğitimini tamamlayıp doktor oldu. 1950’ler de ise bilimkurgu alanında kitaplar yazmaya başladı. En önemli eseri tam üç kez filme uyarlanan

Solaris (SL10) isimli kitabı.

Stanislaw Lem ’in kitaplarında sergilediği fütüristik bakış açısı hem çok tartışıldı hem de çok ilgi gördü. Bu yolda en büyük desteği ise bilim kurgunun kraliçesi

Ursula K. Le Guin ’den gördü. Bir demir perde ülkesi yazarı olarak tanımlayabileceğimiz

Stanislaw Lem ’in yıldızı Amerikan bilim kurgu camiası ile hiçbir zaman barışmadı.

Stanislaw Lem Amerikan bilimkurgu eserlerini çok da önemsemiyordu. Zira Sovyet (aslında Sovyet demek yanlış bir tabir, keza Polonya SSCB’nin bir parçası değildi ancak bir müttefikiydi, bu sebeple Demir Perde ya Doğu Bloku ülkesi demek daha doğru) bilimkurgu yazarlarının tarzı Amerikalı meslektaşlarına göre çok daha felsefi bir bakış açısına sahipti. Bu sebeple

Ursula K. Le Guin gibi birkaç yazar haricinde Batı topraklarında pek de dostu yoktu.

Gelecekbilim Kongresi 'ne dönecek olursak, hikâye Kosta Rika’da düzenlenen 8.Gelecekbilim Kongresi ile başlamaktadır. Kitabın kahramanı Ijon Tichy bu konferansa katılan bilim insanlarından biridir. Konferansın toplanma sebebi Dünya üzerindeki aşırı nüfus artışıdır. Bu sırada konferansı protesto eden radikaller bir terör saldırısında bulunur. Kolluk kuvvetleri de bu saldırıya karşı geliştirdiği bir gazla karşılık verir. Bu gazdan etkilenenler şiddetten uzaklaşıp adeta bir sevgi kelebeğine dönüştürmektedir. Ijon Tichy ve yanındaki birkaç kişi saldırıdan kaçmak için kendilerini otelin kanalizasyonuna inerler. Ancak kendisi mental olarak yaralanmıştır ve doktorlar Tichy’i dondurup ileriki bir tarihte tekrar uyandırmaya karar verirler. Kitabın bu ilk kısmında kullanılan üslubun mizahi yönü çok kuvvetli. Bol bol parodi içermekte. Bilimkurgu kitabından çok bir komedi söz konusu. Asıl Tichy’nin 2039 yılında uyanması ile başlayan ikinci kısım (aslında kitap tek bir bölümden oluşmakta, dolayısıyla kitapta bölümler yok, ancak kitabın gidişatı beni kitabı iki bölüm gibi düşünmeme sebep oldu) ise tam bir bilimkurgu daha doğrusu fütüristik. Tichy uyandığında 2039 yılındadır ve dünya nüfusu 21 milyardır. Bu kadar kalabalık bir dünyada yaşanıyor olmasına rağmen insanlar hiç olmadığı kadar mutlu, medeni ve barışçıldır. Dünyada tüm çatışmalar sona ermiştir. İnsanlar her istediğini yiyip içebilmektedir. İnsanların yaşam şartları ve hayat kaliteleri inanılmaz düzeydedir. İnsanlar ekonomik olarak da çok güçlüdür. Bankalardan çok kolay kredi çekebilmekte ve geri ödeme zorunlulukları da yoktur. Tichy tam bir ütopyanın içindedir. Bu gördükleri gerçek midir yoksa bir illüzyonun içinde midir? Bu kitap gerçekten de birçok filme ya da diziye esin kaynağı olmuş bir eser. Öncelikle Matrix serisi direk bu kitaptan esinlenmiş. Kullanılan haplara, uygulanan metotlara kadar. Hatta Ajan Smith ile neredeyse birebir uyuşan bir karakter de var. Ayrıca Love, Death & Robots dizisinin bir bölümünde yine bu kitaptan esinlenilmişti. Sonuç olarak bu kitap kesinlikle okunmaya değer, özellikle bilim kurgu sevenler için. Hatta sadece bilim kurgu değil, distopya ya da ütopya sevenlerinde çok beğeneceği bir eser. Son olarak da Alfa Yayınları

Stanislaw Lem serisi ile gayet güzel bir iş çıkarmış. Bu tür başarılı işleri takdir etmek gerek.