Tam başlarken Halil Bey geldi. Meşhur komprador
dostumuz. Çok zayıflamış buldu beni. Gerçekten de yemiyor,
içmiyorum. Hâlâ bir rüyanın içindeyim. Hâlâ yanıyorum.
İçimde hep aynı zalim korku: yaşayacak mıyım? Ya
uzviyetim bana oyun ederse? Her ayak sesi, beynimde
korkunç akisler yaratıyor. Seninle yalnız kalmak, yalnız seni
düşünmek, ağlamak, ağlamak istiyorum. Gözyaşlarımda
erimek, senin için akan gözyaşlarımda, seninle dolu
gözyaşlarımda. Sinirlerim kopacak gibi gergin. Ve
düşüncelerim alevden bulutlar gibi. İlk defa olarak Kerem’i
anlıyorum. Stendhal’i anlıyorum. Aşk bir hastalık. Hem de
öldüren bir hastalık.