Bu korkunç kent Viyana, diye düşünüyorum, beni derin düş kırıklığına ve gerçekten yeniden çıkışı olmayan bir uçuruma sürükleyen bu kent, birden kafamı yeniden çalıştıran, gövdeme yeniden canlı tepkiler gösterten motor oluyor; günbegün, tüm kış boyunca içimde çoktan ölmüş olan şeylerin kafamda ve gövdemde durmadan ilerleyerek canlandığını gözlemliyordum; tüm kış boyunca kafamın ve gövdemin ölmekte oluşunun suçunu Viyana'ya yüklemiştim, oysa şimdi, yeniden canlanmamı borçlu olduğum yer o aynı Viyana idi.
·
362 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.