–Ne tuhaf. diye söylendi Ali.
–Sanki şu polisiye yazan adamı daha önceden tanıyor gibiyim.
Asıl tuhaf olan, öyle herkese kolay kolay kanı ısınmayan bizim yabaninin daha ilk karşılaşmalarında bu yazarı sevmeye başlamasıydı.
–Televizyonda görmüşsündür. Kitapları çıktığı zaman kanal kanal dolaşıp röportajlar veriyor.
Gözlerini kısarak başını salladı.
–Yok Başkomiserim, öyle değil, sanki çok eskiden tanır gibiyim.
Yurtlarda filan öğretmenlik yaptı mı acaba? Oralarda bir yerlerde mi karşılaştık. Hiç yabancı gelmedi bana.
–Size bir şey söyleyeyim mi. dedi Zeynep, duyulmasından çekiniyormuş gibi sesini kısarak.
–Ben de öyle hissediyorum.
Yani daha önce televizyonda filan dinlemiştim tabii, gazetedeki röportajlarını okumuştum, ama böyle yüz yüze gelince bana da tanıdık geldi adam. Sanki bir akrabaymış gibi...
İyice saçmalamaya başlamışlardı.
·
89 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.