"Her insan ölümü tadacak peki ya ben ne zaman tadacağım o ölümü?hangi sebep gebe olacak benim ölümüme?kötü bir insan olmalıyım,derler ya hani "tanrı iyi ve sevdiği kulunu erkenden yanına alırmış" ben onlardan değilim.Tanrı cehennemine atmadan önce dünya'da da azap çektirip canımı öyle alacak sanırım hm?doktor?ne dersin?"
Dediklerini dikkatle dinleyip,beynimin içinde ölçüp tartmaya çalıştım.Söylediklerini teker teker,harfi harfine,ilmek ilmek beynimin bir köşesine titizlikle halı dokuyan bir işçi gibi dokudum.
"İyi insan yoktur oğuz.İçinde kötülük barındıran,hergün birisini katleden,ahkam kesen ve kendini bu dünyanın sahibiymiş gibi gören bir varlık asla iyi olamaz.Hiçbirimiz masum değiliz.Ellerimiz günahkar aynı zamanda dillerimiz,ayaklarımız kısacası hücrelerimize kadar günahkarız.Herkese biçilmiş bir ömür ve o ömrü nasıl yaşayacağımız yazan bir kitap var,kitabın sonundaysa ölüm.Anlayacağın,henüz kitabının kapağı kapanmadı,bir sebep olmadığı sürece de kapanmayacak."
"Peki ya ben kapatmak istersem?o kapağın kapanmasına sebep olacak kişi bensem doktor?Kendi kendimin eceli ya bensem?"