Bazen kardeşimin kapısını dinliyorum
bunu bir kıza bir keresinde itiraf ettim o beni sonra terk etti. yok kız arkadaşım filan değildi kendisi öylesine biriydi. sen şimdi diyeceksin öylesine biriyse neden aile meselelerini konuşuyorsun. konuştum işte. yalnızdım anlatacak birini aradım. o an o vardı. peki neden önemsiz biri seni bırakınca terk edilmiş oluyor diyeceksin oluyor işte ben bırakıp gitmek yerine terkedip gitti diyorum. elim alışmış. dilimden öyle çıkınca elimden de geliyor. sen takılma şimdi bunlara da.. esas ben sana şey diyeceğim. unuttum. dur baştan bir yazdığımı okuyayım belki aklıma gelir. .. okuyorum.. dur.. bazen kardeşimin kapısını dinliyorım.
bunu onun iyiliği için yapıyorum. onun bir yanlışı görmesi için kitaplar okumasını tavsiye ediyorum o yapmıyor bunu. evin altını üstünü kitaplarla doldurdum. kaç maaş gitti. eline bir tane almıyor. neyse ben de emekliliğimde okurum diye aldıydım zaten. o okumazsa ben okurum günü gelince. emekliliğime ne kaldı şunun şurasında.. bir yasa tasarısına bakar. bir oy bir oy oyumun gücü adına..müzik sesi çok gelince sesi kısmak için kumandadan basıyorum. ses kısılmıyor ikidir bunu deniyorum. yazarken bilgisayardan dinlediğimi unutmuşum.
müziği kıstım. şimdi biraz daha iyi duyuyorum. kapının çalınıp çalınmadığını yukarıdaki komşunun sevişip sevişmediğini.
kardeşim nişanlı.. ama acemi bir nişanlı. bu nişanı atarsa artık kıdemli biri olacak kendisi. o zaman karışmam etmem kendisine kapısına da gelip dinlemem bana ne. büyümüş de evlenecek adam olmuş derim helal olsun kardeşime.
dur yazı bitti hiç seni anlatmadım varsa yoksa kardeşim ve nişanlısı.
sende ne var ne yok.
eşin nasıllar. çocuk / lar nasıl.
bir de bir şey diyeceğim sen neden hiç konuşmuyorsun. burada hep sorularını ben soruyorum. ama yoruluyorum . soruya ayrı cevaba ayrı duygu. bazen kendimi veremiyorum. senden alacaklarım o kadar çok ki. hiç mi sevmedin lan beni zalım kadın