"Gabriele'den ne zaman döndün? Daha hiç uyumadın mı?"
"Yukarıya hiç çıkmadım anne. Benno'yla onun çalışma odasındaydım."
"Ama sen ağlıyorsun kızım! Benno evde miydi?"
"Sonradan geldi."
Annem sesini çıkarmadı. Benno'yla aramızda bir şeyler geçtiğini tahmin etmiş olmalıydı, çünkü uzunca bir süre sonra şunları söyledi:
"Adine, çocuğum, sen hayattan ve insanlardan çok fazla şey bekliyorsun. Kendi mutluluğunu engelliyorsun ama. Hayatta her şeyin bir bedeli var, en fazla da mutluluğun. Benno'nun istediği bazı şeyler sana uymuyor olabilir. Günümüz kadınlarına erkeğe hizmet etmek zor geliyıor, ama bana inan ki, bizim için en iyisi bu ve ben sevgili baban için bunu her zaman yaptım. Uzun vadede hiçbir erkeği bize hükmeden bir erkeği sevdiğimiz kadar sevemeyiz."
" Ah, anne, buna inanmak isterdim."
Sayfa 62Kitabı okudu
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.