Bir tel kopar ahenk ebediyyen kesilir… işte tam da bu veciz ibarenin açılımı bu kitapta ..Bitmez tükenmez arzular , sınırı olmayan istekler ..Doymayan bir nefis .Kitabın bütünü bana Tolstoy’un meşhur tarla hikayesini hatırlattı ..Hani : Gidebildiğin tüm tarlalar senin olacak yeter ki güneş batmadan önce geri dön ..denmişti de hırsla attığı adımlar onu geri dönüş yoluna bir türlü sokamamış , o koca araziler yerine bir mezarlık yere sahip olmakla yetinmişti … Kitap novella tadında okunabilecek bir eser.Şayet Mahfuzun o tatlı diline aşinaysanız bir çırpıda biteceksiniz. İyi okumalar dilerim.
