“Mâzî, eğer ambarda yıllandırılmış bir tohum gibi, hal tarlasına ekilmezse, ondan ne çoğalmak, ne de istifâde beklenebilirdi. Bizim yanlışımız da buydu işte. Bir zümre, yalnız geçmiş ile nafakalanmak, onu karanlık ve küflü bir mahzende muhâfaza etmek tarafını tutuyor, bir başka zümre ise bu tohumu topyekûn çöplüğe devirmek ve çeşnisine yabancı olduğumuz bir başka tohumu elde etmek iddiasını kuruyordu. Ne çâre ki mâzîyi hâle aşılamak ve bu izdivâcın tâze mahsullerini devşirmek teşhîsine kimse yanaşmıyor ve böylece de koskoca bir târih, iki arada kalan evlâtlar perîşanlığı ile heder olup gidiyordu.”
Sayfa 82 - Kubbealtı Neşriyât, 12.baskı, 2021.Kitabı okudu
·
203 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.