Biraz uzun bir alıntı olsa da oldukça üzücü
"Baba, bir masanın dört köşesi vardır. Peki bir köşesini kesersek kaç köşesi kalır?"
Fengxia'nın bunu nereden öğrendiğini bilmiyordum, fakat üç köşesi kalır diye yanıtladığımda ağzı kulaklarına varıncaya kadar güldü ve "Yanlış! Beş köşesi kalır" dedi.
Onu duyunca ben de gülmek istedim ama gülemedim. Dört kişilik gerçek ailemizi düşündüm. Karnındaki bebeği saymazsak Jiazhen bizi bırakıp gidince masanın bir köşesi kesilmişti. "Annen eve dönünceye kadar bekle, o zaman beş köşesi olacak" dedim Fengxia'ya.
Sayfa 42Kitabı okudu
·
111 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.