Bağımlı kişiler iki savunma mekanizmasına ağırlık verirler. Çocuk kalma arzuları nedeniyle normal yetişkinlerin kullandıkları normal savunmalar onlarda gelişemez. İlk savunma mekanizması içe atmadır. Bu mekanizma, adı üstünde, bir şeyleri "içeri almak" demektir ve kendilerinden daha güçlü, daha becerikli bir şeyle birleşeme ihtiyaçlarından kaynaklanır. Bağımlar kendi içlerine baktıklarında yetersizlik ve acziyetle karşılaşır, beceri ve bilgi eksikliklerini fark ederler. Böylesi içgörüler değersizlik hisleri uyandırmaya ek olarak, kendi başının çaresine bakmak zorunda kalma ihtimali karşısında kişinin varoluşsal bir dehşete kapılmasına yol açar.
Sayfa 348 - Bağımlı KişilikKitabı okudu
·
398 görüntüleme
İkinci olarak, bağımlılar partnerlerini idealleştirme eğilimindedirler. Partnerleri artık kendilerince güçlü yanları, kusurları, kırılganlıkları olan insanlar değildirler, onlar artık bağımlı kişiye, ona kimsenin dokunamayacağı güvenli bir liman yaratmak adına neredeyse tümgüçlülük düzeyinde bir kudrete sahip olan insanüstü koruyuculara dönüşmüşlerdir.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.