Bütün ruhumun bu mutluluk içinde unutma çağrısı, kuşkusuz (bunu şimdi anlıyordum), sonsuz güneşin ışıtmasıydı; bunun yarattığı sevinç insanı açıyor, genişletiyor, büyütüyor; artık insanın içinde taşıdığı ağzı açık boşluk, öylesine kolayca kapanmaz, çünkü o sevginin kılıcıyla açılmış bir yaradır; bu dünyada bundan daha tatlı, aynı zamanda bundan daha korkunç bir şey yoktur.
Sayfa 352
·
65 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.