Morenica
Atinaya gitmişsin, öyle dediler bugün bana.
Seninle ilk karşılaştığımız zamanı hatırladım...İzmir kıyılarına yaklaşan geminin güvertesinde bana bakıyordun, gözlerin tüm o kalabalığın içinde bile beni bulmuştu. İkinci karşılaşmamızda siyah atının eğerlerinde üstten üstten bana baktın. İki defa da seni
öldürmek istedim, aklımdan geçen tek şey buydu.
Artık aklımda senden başka hiçbir şey yok.
Aptallaşmamak lazımmış dedin bana, haklısın. Aptal olmamak gerekiyormuş. Aklını kaybetmemek lazımmış.
Seni tekrar görebilmek umuduyla gideceğim buradan. Eğer sen İzmir'e geri döndüğünde ben buralardan çoktan gitmiş olursam biz
yine iki yabancı olacağız, lakin bu sefer aklım fikrim seninle dolu olacak.
Aya bakacağım beyaz tenini derhâtır etmek istersem, çam ağaçlarının dibinde
oturacağım. Bal rengi saçlarını görmek istersem güneşe döneceğim yüzümü.
Yeni bir limana gittin ama beni unutma olur mu? Biz hiçbir zaman iki yabancı olmayalım,
bu dünyadan birimiz göçmüş olsa bile.
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.