Herkes, halkın üzüntülere katlanabilme yeteneğinden heyecanla bahseder. Halkın sabır ve dayanıklılığını bir din mertebesine yükseltir. Zaten İsa'nın dinini de sabır ve dayanıklılık dinine evirmemişler mi?
Snellman bu sabır ve dayanıklılık ibadetinden nefret eder ve iki tarafa da kızar. Önce, kendileri için bütün özgürlük, esenlik ve güvenlikleri isteyen, halka ise en büyük yoksulluk ve yoksunluklara katlanmayı öğütleyen yüksek tabakadakilere kızar. Sonra, bu duruma katlandığı ve haklarını aramadığı için alt tabakadaki halka da kızar. Halkın fikri uyuşukluğuna, hayatın maddi ve manevi düşkünlüğü içinde yaşama alışkanlığına kızar.