Rûhum, azıcık daha sabredelim. Herhâlde memleketimiz inşallah yakında katî ve iyi bir şekle girer, o vakit yine evimizde mesut oluruz. Fakat bilmem sen ve bende bu kalp var iken biz böyle halkın acılarından uzak ve iniltilerine kulaklarımız tıkalı kalabilir miyiz? Öyleme geliyor ki hayır! Demek, biz ancak elem çeken, açlıktan ölmüş, soğukta titreyen fukara halk rahat olmadıkça rahat edemeyeceğiz. Fakat herhâlde eğer yan yana bu yolda çalışarak tabiî yine aynı saadeti duyar, fakirlerin birazcık olsun gözyaşlarını silmekle bahtiyar oluruz.
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.