Gönderi

Son itiraf
Seneler geçti, sevgili Manuel Valaders. Bugün kırk sekiz yaşındayım ve bazen kendimi hasreti öyle kaptırıyorum ki hâlâ çocuk olduğunu zannediyorum. Her an ortaya çıkıp bana sinema yıldızı kartları ya da misketler getireceksin sanki. Hayatın şefkatli yanına bana sen öğreteceksin sevgili, Portuga. Bugün çocuklara misketler ve kartlar dağıtmaya çalışan benim çünkü şefkat olmayınca hayatın pek değeri kalmıyor. Şefkat göstermek beni bazen mutlu ediyor, bazense yanıltıyor, ki bu ikincisi daha sık oluyor . O günlerde ,yani beraber geçirdiğimiz günlerde, henüz hiç duymamıştım, uzun yıllar önce bir Budala Prensin gözlerinde yaşlarla bir sunağın önüne diz çöküp ikonlara sorduğu şu soruyu: "Küçücük çocuklara her şeyi neden anlatmak gerek?" Hakikaten de sevgili Portuga ,bana her şeyi çok erkenden anlattılar. Hoşça kal!
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.