Yalnızlık için şükürler olsun! Şimdi tek başımayım. Şu pek de iyi tanımadığım kişi gitti; trene yetişmek, taksiye binmek, bir yere ya da tanımadığım birine gitmek için. Bana bakan o yüz gitti. Baskı kalktı. İşte boş kahve fincanları. Şurada çevrilmiş iskemleler var, ama kimse oturmuyor. Boş masalar var, ama bu akşam artık kimse onlarda yemek yemeye gelmiyor.
Şimdi zafer şarkımı söyleyeyim. Yalnızlık için Tanrı'ya şükürler olsun. Beni yalnız bırakın. Bu varoluş peçesini, gece ve gündüz, gece boyunca ve gündüz boyunca en küçük bir solukla değişen bu bulutu savurup atayım. Burada oturduğum süre boyunca değişmekteydim. Göğün değiştiğini izledim. Bulutların yıldızları örttüğünü, sonra özgür bıraktığını, ardından yine örttüğünü gördüm. Şimdi artık değişmelerine bakmıyorum. Şimdi kimse beni görmüyor, ben de değişmiyorum artık. Göz baskısından, bedenin isteklerinden, yalanlar ve cümleler için duyulan tüm gereksinimlerden kurtaran yalnızlık için Tanrı'ya şükürler olsun.
·
50 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.