Genç bir astsubay boş kutunun üzerine çıktı ve ellerini borazan gibi birleştirdi. Kırık Almancasıyla şöyle dedi:
"Büyük Britanya Birleşik Krallığı ve müttefikleri adına bu kamp kurtarılmıştır. Özgürsünüz!"
(...)
"Savaş bitti."
(...)
31. blok kütüphanecisi ağlamaya başladı. O günü görecek kadar yaşayamamış olan herkes için ağlıyordu; dedesine, babasına, Fredy Hirsch'e, Miriam Edelstein'a, Morgenstern Öğretmen'e ...
O anı görmek için orada bulunmayan herkese. Acı bir sevinçti.